6 ilişkiler: İsmin hâlleri, Cümlenin öğeleri, Dolaylı tümleç, Edat, Nesne (dilbilgisi), Zarf (dilbilgisi).
İsmin hâlleri
Türkçede ismin hâlleri; kelimeleri belirtme (yükleme), yönelme, bulunma ve ayrılma açısından tanımlayan, sözcüğün yalın hâl ile hâl eki almış durumlarından her biridir.
Yeni!!: Zarf tümleci ve İsmin hâlleri · Daha fazla Gör »
Cümlenin öğeleri
Cümlenin öğeleri veya cümlenin ögeleri; cümlede yüklem ile görev ve anlam yönünden yükleme eşlik eden diğer parçalardan her biri.
Yeni!!: Zarf tümleci ve Cümlenin öğeleri · Daha fazla Gör »
Dolaylı tümleç
Dolaylı tümleç veya yer tamlayıcısı, bir cümlede ismin "-e, -de ve -den" hâllerinde bulunan, yüklemin bildirdiği işi yer bakımından belirten öğedir.
Yeni!!: Zarf tümleci ve Dolaylı tümleç · Daha fazla Gör »
Edat
Edat veya ilgeç; farklı tür ve görevdeki kelimeler ve kavramlar arasında anlam ilgisi kurmaya yarayan yardımcı kelime.
Yeni!!: Zarf tümleci ve Edat · Daha fazla Gör »
Nesne (dilbilgisi)
Nesne, cümlede öznenin yaptığı iş ve eylemden doğrudan etkilenen ögedir.
Yeni!!: Zarf tümleci ve Nesne (dilbilgisi) · Daha fazla Gör »
Zarf (dilbilgisi)
Zarf veya belirteç; bir fiilin, fiilimsinin, sıfatın veya başka bir zarfın anlamını yer, zaman, durum ve miktar bakımından niteleyen kelime.
Yeni!!: Zarf tümleci ve Zarf (dilbilgisi) · Daha fazla Gör »